بررسی وضع سالمت اجتماعی جوانان شهر نقده و عوامل مؤثر بر آن

Transcription

1 مجله ره آورد سالمت دوره 2 شماره 3 پاییز 1395 مقاله اصیل بررسی وضع سالمت اجتماعی جوانان شهر نقده و عوامل مؤثر بر آن دکتر مهناز صلحی: دانشیار و متخصص آموزش بهداشت و ارتقاء سالمت گروه خدمات بهداشتی و آموزش بهداشت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ايران تهران ايران. solhi.m@iums.ac.ir منصور امینی نقده: کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی مدرس دانشگاه پیام نور نقده ايران. m_amini201111@yahoo.com *سید فهیم ایراندوست: دانشجوی دکترای آموزش بهداشت و ارتقاء سالمت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ايران تهران ايران )* مولف مسئول(. Irandoost.F@tak.iums.ac.ir چکیده زمینه و هدف: سالمت اجتماعی به ارزيابی و شناخت فرد از چگونگی عملکردش در اجتماع و کیفیت روابطش با افراد ديگر نزديکان و گروههای اجتماعی که عضوی از آن هاست اشاره دارد. زمانی شخص واجد سالمت اجتماعی است که بتواند فعالیتها و نقشهای اجتماعی خود را در حد متعارف انجام دهد و با جامعه و هنجارهای اجتماعی احساس پیوند و اتصال کند. هدف اين مطالعه تعیین وضعیت سالمت اجتماعی جوانان 81 تا 92 سالهی شهرستان نقده و عوامل مؤثر بر آن است. روش کار: در اين مطالعهی مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی که در سال 8121 انجام شد 044 نفر شرکت داشتند که با روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطالعات فرم مشخصات جمعیتشناختی پرسشنامههای استاندارد سالمت اجتماعی کییز و کیفیت زندگی BREF( )WHOQOL و مهارتهای ارتباطی بود. دادهها در نرمافزار )94( spss و با آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی تجزيه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره سالمت اجتماعی در جوانان مورد بررسی 8/29 و در حد متوسط بود. بین سالمت اجتماعی با متغیرهای مهارته یا ارتباطی )4/448=p( اوقات فراغت )4/448=p( و کیفیت زندگی )4/448=p( ارتباط معنادار آماری مشاهده شد. همچنین سالمت اجتماعی با سن )4/448=p( و تحصیالت )4/49=p( رابطه معنادار داشت. نتیجه گیری: سالمت اجتماعی در جوانان مورد بررسی مطلوب نیست و طراحی و اجرای مداخالت ارتقايی با تأکید بر سن تحصیالت میزان مهارتهای ارتباطی چگونگی گذران اوقات فراغت و کیفیت زندگی آنان پیشنهاد میشود. کلید واژه ها: سالمت اجتماعی کیفیت زندگی مهارتهای ارتباطی اوقات فراغت جوانان

2 مقدمه در يک جامعه پايدار برابری آموزش بهداشت احترام به حقوق انسانها برخورداری از نیازهای اساسی و بهويژه سالمتی از ملزومات و از شاخصهای توسعه آن به شمار میرود )8(. سالمتی همواره يک موضوع شايع در بسیاری از فرهنگها بوده است. در واقع موضوع سالمتی از بدو پیدايش بشر و در قرون و اعصار متمادی مورد توجه قرار گرفته اما عموما بعد جسمی آن مد نظر بوده و کمتر به ساير ابعاد سالمتی به خصوص بعد اجتماعی آن توجه شده است) 9 (. سازمان بهداشت جهانی سالمت اجتماعی را به عنوان يکی از سطوح کلی سالمت کلی شناسايی کرده است و در کنار ابعاد جسمی روحی و روانی سالمت جنبه اجتماعی آن را هم با محور قرار دادن فرد مورد بررسی قرار میدهد )8(. سالمت اجتماعی ارزيابی شخص از نحوه عملکردش در اجتماع و نوع نگرش او نسبت به افراد ديگر جامعه است )9(. به عبارتی ديگر سالمت اجتماعی بر ابعادی از سالمت تأکید دارد که به ارتباط فرد با افراد ديگر يا با جامعهای که در آن زندگی میکند مربوط است. بر طبق نظريۀ سالمتی يک فرد در شرايطی سالم فرض میگردد که درجات عالی سالمت اجتماعی را دارا باشد. فرد سالم از نظر اجتماعی زمانی عملکرد خوبی دارد که اجتماع را به صورت يک مجموعه معنادار و قابل فهم و بالقوه برای رشد و شکوفايی بداند و احساس کند که متعل ق به گروه های اجتماعی خود است و خود را در اجتماع و پیشرفت آن سهیم بداند )1(. برخی از چالشهای اجتماعی ابعاد مختلف سالمت اجتماعی را تشکیل میدهند: يکپارچگی اجتماعی يعنی کیفیت روابط در گروه و اجتماعی که فرد به آن تعلق دارد و احساس حمايت شدن از جانب جامعه و سهم داشتن در آن. پذيرش اجتماعی يعنی ديدگاه مطلوب نسبت به ديگران تصديق کردن ديگران و پذيرفتن افراد با وجود برخی رفتارهای پیچیدهی آنان. مشارکت اجتماعی يعنی باوری که طبق آن فرد خود را عنصر حیاتی جامعه میداند و چیز با ارزشی برای ارائه به جامعه دارد و اين تفکر که فعالیتهای روزمرهاش از سوی جامعه ارزشگذاری میشود. شکوفائی اجتماعی يعنی اعتقاد به توانايی های بالقوه اجتماع برای رشد. انطباق اجتماعی نیز يعنی درک اجتماع به صورت هوشمند قابل فهم و قابل پیش بینی )0(. در تحقیقات گسترده دربارهی سالمت اجتماعی تأثیر عوامل گوناگون بر آن ثابت شده است: وضعیت اقتصادی اجتماعی ) 5 و 6 و 9 و 1 ( سن ) 2 و 84 و 88 و 89 ( جنسیت ) 81 و 80 و 85 ( وضعیت تأهل )85( تحصیالت ) 84 و 80 و 85 ( کیفیت زندگی )9( اوقات فراغت )86( و مهارتهای ارتباطی )89(. سالمت اجتماعی به عنوان يکی از ابعاد سالمتی انسان نقش مهمی در تعادل زندگی اجتماعی هر انسانی دارد و پوشش فراگیر آن در جامعه میتواند موجبات توسعهی اجتماعی را فراهم سازد )81(. اين مسأله در جامعهی ما به عنوان يک جامعهی در حال گذار و توسعه نمود زيادی دارد. جوانان هر جامعه اصلیترين سرمايه برای توسعه و پیشرفت و آبادانی کشور هستند و الزم است به سالمتی و سالمت اجتماعی و چگونگی تعامل در شبکههای اجتماعی آنان توجه شود است. بدون شک اگر جوانان از سالمت و سالمت اجتماعی مناسب و مطلوب برخوردار باشند میتوانند نقشهای اجتماعی خويش را به خوبی ايفا کرده در فعالیتهای جمعی بیشتری شرکت کنند و با هنجارهای اجتماعی تطبیق يابند )86(. اين شرايط میتواند در پیشگیری از نابهنجاری و انحرافات نیز تأثیر مثبت گذارد.)85( هدف اين مطالعه تعیین وضعیت سالمت اجتماعی جوانان شهرستان نقده و عوامل موثر بر آن است. نتايج اين

3 مطالعه در طراحی مداخالت ارتقايی در اين زمینه کاربرد دارد. روش کار اين تحقیق يک مطالعهی مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی است. جامعهی آماری اين مطالعه جوانان 81 تا 92 سال شهر نقده در سال 8121 بودند که بر اساس سرشماری سال 8124 مرکز آمار ايران تعداد آنها نفر بود. حجم نمونه براساس فرمول تعیین حجم نمونه کوکران و با احتساب دقت احتمالی 4/45 يعنی سطح اطمینان %25 برابر با 196 نفر بود که با در نظر گرفتن پرسشنامهه یا بیجواب يا ناقص و باال بردن دقت نمونهگیری تعدادکل نمونه 044 نفر در نظر گرفته شد که با روش نمونهگیری تصادفی ساده در سطح پارک کتابخانه عمومی دانشگاه پیام نور و آموزشگاه های زبان شهر نقده انتخاب شدند. ابزار گرد آوری اطالعات در اين مطالعه سه پرسشنامه و فرم مشخصات بود. برای اندازه گیری سالمت اجتماعی پرسشنامه استاندارد سالمت اجتماعی کییز )81( بکار رفت که شامل 11 سؤال است و پنج بعد سالمت اجتماعی را میسنجد: مشارکت اجتماعی )شش سؤال( انسجام اجتماعی )هفت سؤال( پذيرش اجتماعی )هفت سؤال( شکوفايی اجتماعی )هفت سؤال( و انطباق اجتماعی )شش سؤال(. مقیاس اندازهگیری در اين پرسشنامه لیکرت پنج گزينهای )کامال موافقم تا کامال مخالفم( است. برای اندازهگیری کیفیت زندگی از دو بعد روانی و اجتماعی پرسشنامه کیفیت زندگی BREF( )WHOQOL استفاده شد. بعد روانی )پنج سؤال( و بعد اجتماعی )سه سؤال( بود. مقیاس اندازهگیری در اين پرسشنامه نیز لیکرت پنج گزينهای )خیلی زياد تا اصال ( بود. همچنین برای تعیین مهارتهای ارتباطی از پرسشنامهی محققساخته مهارتهای ارتباطی استفاده شد که شامل دو بعد احترام/ گوش کردن )سه سؤال( و درک و فهم/ صحبت کردن )دو سؤال( بود و مقیاس اندازهگیری آن طیف لیکرت پنج گزينهای )کامال موافقم تا کامال مخالفم( است. در فرم مشخصات هم عالوه بر دموگرافیک )شامل سن جنس مشخصات میزان تحصیالت و درآمد( وضع اوقات فراغت هم به صورت يک سؤال باز مورد سنجش قرار گرفت )در مواقع بیکاری به چه فعالیتهايی میپردازيد با توجه به اولويت سه مورد را ذکر نمايید(. در تحقیقات کیبز خود ضريب آلفای کرونباخ پرسشنامه سالمت اجتماعی 14 درصد به دست آمد )81(. همچنین شربتیان اين ضريب را درصد 24 گزارش کرد )82(. ضرايب بدست آمده نشان میدهد اين ابزار برای بررسی سالمت اجتماعی در تحقیق حاضر میتواند مؤثر باشد. ضريب آلفای کرونباخ پرسشنامههای کیفیت زندگی و مهارتهای ارتباطی نیز با پیش آزمون سؤاالت مربوط به آنها تأيید شد: اين ضريب برای مقیاس کلی کیفیت زندگی 4/91 و خرده مقیاسهای روانی 4/90 و اجتماعی 4/96 مقیاس مهارتهای ارتباطی 4/92 و خرده مقیاسهای احترام 4/99 و درک و احترام 4/95 به دست آمد. برای انجام تحقیق ابتدا جلب اعتماد پاسخگويان برای مشارکت در تحقیق انجام و ضمن معرفی پژوهش و اهداف و ماهیت آن درباره محرمانه ماندن اطالعات امانتداری و صداقت در تجزيه و تحلیل دادهها به پاسخگويان اطمینان داده شد. برای انجام پردازش اطالعات از نرمافزار آماری SPSS و آزمونهای آماری توصیفی )تعداد درصد میانگین و انحراف معیار( و

4 یافته ها تحلیلی )ضرايب همبستگی اسپرمن و پیرسون آزمون تی مستقل دی سامرز و وی کرامر( استفاده شد. 96/9 درصد از کل پاسخگويان در گروه سنی 81 تا 98 سال 10/1 درصد در گروه سنی 99 تا 95 سال و 12 درصد در گروه سنی 92 تا 96 سال قرار داشتند. همچنین 99/1 درصد از کل پاسخگويان زن و 99/9 درصد نیز مرد 09 بودند. درصد پاسخگويان متأهل و درصد مجرد 51 بودند. در زمینهی تحصیالت 99/5 درصد ديپلم و کمتر 85/95 درصد فوق ديپلم 08/95 81/5 درصد فوق لیسانس و به لحاظ درآمد 8/5 50 درصد لیسانس درصد دکترا بودند. درصد پاسخگويان درآمد ماهیانهی کمتر از يک میلیون داشتند 99/95 درصد درآمد يک تا 9 میلیون در ماه 1/95 درصد درآمد بیش از دو میلیون و حدود 84 درصد نیز به درآمد خود اشاره نکردند. همچنین کیفیت زندگی 06 15/9 درصد در حد باال و مهارتهای ارتباطی درصد پاسخگويان در حد متوسط 81/1 91/9 درصد پايین بود. درصد پاسخگويان متوسط 86 درصد پايین و 5/1 درصد باال بود. در زمینه نحوهی گذران اوقات فراغت 90 درصد با فراغتهای فکری 91/1 درصد با فراغتهای هنری 99/1 درصد با فراغتهای علمی 85/5 درصد با فراغتهای اجتماعی و 80 درصد با فراغتهای جسمانی اوقات خود را میگذراندند. سالمت اجتماعی 81 درصد از کل پاسخگويان در سطح پايین 95/5 درصد در سطح متوسط و 88/5 درصد در سطح باال قرار داشت. در زمینه ابعاد سالمت اجتماعی هم میانگین نمرات پاسخگويان در بعد انسجام اجتماعی 9/10 پذيرش اجتماعی 8/12 مشارکت اجتماعی 8/12 شکوفائی اجتماعی 9/86 و انطباق اجتماعی 8/11 بود ( جدول 8(. جدول 6. میانگین و انحراف معیار سالمت اجتماعی و ابعاد آن در افراد مورد بررسی وضعیت ابعاد پايین متوسط باال میانگین انحراف فراوانی درصد فراوانی درصد فراوانی درصد معیار 4/698 9/10 18/ / انسجام اجتماعی 01 4/555 8/12 15/ /1 پذيرش اجتماعی 95 4/551 8/12 9/ / مشارکت اجتماعی 800 4/986 9/86 15/ /1 شکوفائی اجتماعی 95 4/611 8/11 06/ / /5 انطباق اجتماعی 09 4/006 8/29 88/ / سالمت اجتماعی کل 59

5 با آزمون ضريب همبستگی پیرسون میان سالمت اجتماعی با سن رابطه وجود داشت )4/90= )p=4/448 r بدين صورتکه گروه سنی 96 تا 92 نسبت به گروههای سنی پايینتر )81 تا 98 سال و 99 تا 95 سال( نمره سالمت اجتماعی باالتری داشتند. همچنین با استفاده از آزمون ضريب همبستگی اسپیرمن میان سالمت اجتماعی با تحصیالت پاسخگويان رابطهی آماری معنادار و مثبت وجود داشت )4/61= )p=4/49 r بدين معنا که هر چه سطح تحصیالت فرد باالتر بود نمره سالمت اجتماعی او نیز بیشتر بود. اما با کاربرد آزمون t مستقل میان سالمت اجتماعی با جنسیت وضعیت تاهل و میزان درآمد رابطه معنادار آماری مشاهده نشد. آزمون دی سامرز نشان داد میان نمره سالمت اجتماعی با نمره کیفیت مهارته یا زندگی =4/19( )p=4/448 r و ارتباطی )p=4/448 r=4/09( همبستگی مثبت معنادار وجود دارد بدين صورت که در افرادی که نمره سالمت اجتماعیشان کم بود نمرات کیفیت زندگی و مهارت ارتباطیشان نیز کم بود. با کاربرد آزمون وی کرامر مشاهده شد میان وضع سالمت اجتماعی با اوقات فراغت رابطه وجود دارد )p=4/448 r =4/51( اوقات فراغت خود را با بدين صورت که افرادی که فراغتهای جسمانی پر میکردند وضع سالمت اجتماعی پايین و متوسط داشتند. افرادی که فراغتهای اجتماعی داشتند وضع سالمت اجتماعی بهتری داشتند و افرادی که فراغتهای هنری فکری و عملی داشتند از وضع سالمت اجتماعی متوسطی برخوردار بودند )جدول 9(. جدول 6. بررسی همبستگی میان سالمت اجتماعی با کیفیت زندگی مهارت های ارتباطی و اوقات فراغت با استفاده از آزمون دی سامرز متغیرها کیفیت زندگی مهارتهای ارتباطی اوقات فراغت 0/134 0/124 ضریب همبستگی 0/323 0/004 0/004 سطح معنیداری 0/004

6 بحث: اين مطالعه با هدف تعیین وضع سالمت اجتماعی جوانان شهر نقده و عوامل مؤثر بر آن انجام شد. سالمت اجتماعی به عنوان بخشی از سالمت فرد که در عرصه اجتماع به ظهور میرسد به ارزيابی و شناخت فرد از چگونگی عملکردش در اجتماع و کیفیت روابطش با افراد ديگر نزديکان و گروههای اجتماعی که عضوی از آنهاست اشاره دارد. براساس يافته های اين مطالعه وضع سالمت اجتماعی اکثريت جوانان مورد بررسی متوسط بود. اين نتیجه با يافتههای حسینی )1( بیات و همکاران )89( حائری و همکاران )80( و پورافکاری )94( همسويی داشت. در میان نمره میانگین ابعاد پنج گانه سالمت اجتماعی نمره میانگین بعد انطباق اجتماعی از نمره میانگین ابعاد ديگر کمتر بود. بنابراين ضرورت اقدامات ارتقايی و اجرای برنامههای مناسب برای افزايش سطح سالمت اجتماعی جوانان با تأکید بر بعد انطباق اجتماعی ضروری است. در اين مطالعه میان سالمت اجتماعی با سن رابطه مشاهده شد بدين صورتکه گروه سنی 96 تا 92 نسبت به گروههای سنی پايینتر )81 تا 98 سال و 99 تا 95 سال( نمره سالمت اجتماعی باالتری داشتند. اين نتايج با يافتههای فتحی و همکاران )2( زکی و خشوعی )84( و هزار جريبی و ارفعی )86( مشابهت دارد. به نظر میرسد يافتن دوستان و کسب حمايت در سنین پايینتر با دشواریهای افزونتری مواجه است و در اين زمینه توجه به سالمت اجتماعی جوانان زير 95 سال مسئلهای مهم است. عالوه براين میان سالمت اجتماعی با تحصیالت پاسخگويان رابطهی آماری معنادار و مثبت بدست آمد بدين معنا که هر چه سطح تحصیالت فرد باالتر بود نمره سالمت اجتماعی او نیز بیشتر بود. در مطالعات زکی و خشوعی )84( حائری و همکاران )80( و پور افکاری )94( نیز میان سالمت اجتماعی و تحصیالت رابطه وجود داشت. در تحقیق حاضر افراد دارای کارشناسی ارشد و دکتری نسبت به جوانان دارای مدرک کارشناسی و پايینتر از سالمت اجتماعی باالتری برخوردار بودند. افراد با تحصیالت باال هم به شغل مناسب دسترسی دارند هم به لحاظ روانی در شرايط مناسبی قرار داشته و هم بر زندگی خود کنترل بیشتری دارند و هم اينکه زندگی سالم و رفتارهای بهداشتی مناسبتری انجام میدهند. بنابراين میتوان با فراهم کردن بیشتر بستر ادامه تحصیل جوانان بر افزايش سطح سالمت اجتماعی آنان نیز تأثیر مثبت گذاشت. در اين تحقیق میان سالمت اجتماعی با جنسیت وضعیت تاهل و میزان درآمد رابطه معنادار آماری مشاهده نشد. در اين پژوهش میان نمره سالمت اجتماعی با نمره کیفیت زندگی همبستگی مثبت معنادار وجود داشت. بدين صورت که در افرادی که نمره سالمت اجتماعیشان کم بود نمرات کیفیت زندگیشان نیز کم بود و در افرادی که سالمت اجتماعی باالتری داشتند نمره کیفیت زندگی آنان نیز بهتر بود. اين نتايج با يافتههای کدخدائی و لطفی )9( همسوست که نشان دادند شاخصهای کیفیت زندگی بر میزان سالمت اجتماعی تأثیرگذارند. با توجه به آن که داشتن کیفیت زندگی مناسب يکی از شاخصهای اساسی سالمت فرد است و از سوی ديگر اين شاخص به شدت از سالمت اجتماعی تأثیر میپذيرد تالش برای ارتقاء و حفظ سطح سالمت اجتماعی جوانان بايد در چارچوب برنامهها و سیاستهای اصلی سازمانها و نهادهای مربوطه قرار بگیرد. در اين بررسی سالمت اجتماعی با مهارتهای ارتباطی نیز همبستگی مثبت معنادار داشت بدين صورت که در افرادی که نمره سالمت اجتماعیشان کم بود نمرات مهارت ارتباطیشان نیز کم بود. اين يافتهها همسو با نتايج تحقیق گرمارودی و وحدانینیا )89( است. سالمت اجتماعی بر

7 کسب مهارت ارتباطی تأثیر دارد و در مقابل داشتن مهارتهای ارتباطی مناسب نیز باعث افزايش سطح سالمت اجتماعی فرد خواهد شد. بنابراين آموزش مهارتهای ارتباطی در قالب برنامههای آموزشی و مداخلهای و برگزاری کارگاههای آموزشی در کنار برنامههای مرتبط با سالمت اجتماعی میتواند در رشد مهارتهای ارتباطی و بهبود سالمت اجتماعی نقش بهسزايی داشته باشد. در مطالعه حاضر میان وضع سالمت اجتماعی با اوقات فراغت هم رابطه وجود داشت. بدين صورت که افرادی که اوقات فراغت خود را با فراغتهای جسمانی پر میکردند وضع سالمت اجتماعی پايین و متوسط داشتند. افرادی که فراغتهای اجتماعی داشتند وضع سالمت اجتماعی بهتری داشته و افرادی که فراغتهای هنری فکری و عملی داشتند از وضع سالمت اجتماعی متوسطی برخوردار بودند. در تحقیق هزار جريبی و ارفعی )86( نیز میان نحوه گذران اوقات فراغت با سالمت اجتماعی رابطه معنادار وجود داشت. با توجه به اهمیت فراغت در زندگی اجتماعی و سالمت فردی لزوم فراهم کردن بسترهای گذران مناسب اوقات فراغت حائز اهمیت است. در اين زمینه با توجه به آن که افرادی که فراغت جسمانی داشتند سالمت اجتماعی پايینی داشتند و با فراغت اجتماعی به سطح باالی سالمت رسیدند توجه به فراغتهای اجتماعی بايد در برنامههای مداخلهای مد نظر قرار گیرد و در راستای ترويج اين نوع الگوی گذران فراغت تالش شود. خودگزارش دهی تکمیل پرسشنامهها توسط پاسخگويان و انجام مطالعه در يک شهر و با روش کمی از محدوديتهای اين مطالعه است. انجام مطالعات مشابه با استفاده از روش مصاحبه و مطالعه کیفی در شهرهايی ديگر و مقايسه نتايج آنها با يافته های اين مطالعه پیشنهاد میشود. نتیجه گیری وضع سالمت اجتماعی اکثريت جوانان مورد بررسی مطلوب نیست و برنامه ريزی مداخالت ارتقايی و آموزش بهداشت برای جوانان مورد بررسی ضروريست. همچنین سن تحصیالت میزان مهارتهای ارتباطی چگونگی گذران اوقات فراغت و کیفیت زندگی از عوامل موثر بر وضع سالمت اجتماعی در اين جوانان است. بر اين اساس پیشنهاد میشود سازمانهای مختلف درگیر در حوزه مسائل جوانان ضمن بررسیهای بیشتر برای شناخت دقیقتر وضع سالمت اجتماعی اين جوانان مداخالت ارتقايی و برنامهريزیهای مناسب در اين زمینه را طراحی و در قالب سیاستهای کالن و خرد اجرا کنند. برگزاری کارگاهها و دورههای آموزشی در زمینه مهارتهای ارتباطی و الگوهای گذران فراغت نیز میتواند به بهبود وضع سالمت اجتماعی اين جوانان کمک کند و در نهايت کیفیت زندگی آنان را ارتقاء بخشد. تشکر و قدردانی اين مقاله حاصل پايان نامه مقطع کارشناسی ارشد در رشته مددکاری دانشکده علوم اجتماعی دانشکاه عالمه طباطبايی تهران است. نويسندگان مقاله از جوانان شرکت کننده در اين مطالعه سپاسگزاری می کنند.

8 00 بررسی وضع سالمت اجتماعی جوانان شهر نقده و عوامل مؤثر بر آن منابع 1. WHO. Constitution of the World Health Organization. Accessed October Van Ommeren M, Saxena S, Saraceno B. Mental and social health during and after acute emergencies: emerging consensus? Bulletin of the World Health Organizatio 2005;83(1): House JS. Understanding social factors and inequalities in health: 20th century progress and 21st century prospects. Journal of health and social behavior 2002: Keyes, Corey Lee. M. social wellbeing. social Psychology 1998;61(2): Einstein JS. The relationship between socioeconomic status and health: a review of the literature. The Milbank Quarterly 1993: Stringhini S, Dugravot A, Shipley M, Goldberg M, Zins M, Kivimäki M. Health behaviours, socioeconomic status, and mortality: further analyses of the British Whitehall II and the French GAZEL prospective cohorts. PLoS Med 2011;8(2). 7. Kadkhodaee f, Lotfi Sh.Measurement of social health and Factors influencing it among High schools girl students in Shiraz City. Journal of Social Research 2013;5(20): Hoseini, SF. Investigation of social health and Factors influencing it among students of Social sciences Faculty of Allameh University. M.A thesis of Social sciences Faculty Fathi M, Ajamnejad R, Khakrangin M. Factors Contributing to Social Health among Teachers of Maraghe City. Social Welfare. 2013;12(47): Zaki M, khoshoueim M. Social Health and Factors influencing it among citizens of Isfahan City. Journal of Urban Sociological Study 2013;3(8): Carr, A. Positive Psychology: The Science of Happiness and Human Strengths. New York: Brunner- Routledge Bayat M, Naderifar, M, Bayat, M & et al. Social Health of 7-11 Years Old Children Living in Foster Care Centers. Iran Journal of Nursing 2007;20(51): Keyes CL, Shapiro AD. Social wellbeing in the United States: A descriptive epidemiology. How healthy are we. 2004: Haery M, Tehrani H, Olyaeimanesh AR, Nedjat S. Factors influencing the social health of employees of the ministry of health and medical education in Iran. Iran Journal Health Eduction Health Promotion 2016;3(4): Abdollah Tabar H, Kaldi A, Mohagheghi H, Setareh A, Salehi M. A study of Social well-being among

9 students. Social Welfare 2008; 8 (30 and 31) : Hezar jaribi J, Arfaie, R. Leisure time and social Health. Journal of Social Development & Welfare planning 2012;3(10): Garma Roudi Gh.R, Vahdani Nia MS. Social health: An investigation into social skills among students. journal of PAYESH (2): Ministry of health and medical education, Social determinants of health, Sharbatian, M.H. The semantic component reflecting thelink social health and the benefit of social health among the Mashhad payam noor student. Sociological Studies of Youth Journal 2012; 2(5): Porafkari, N. The examination of factor affecting on social health students in Paveh city. Journal of Social Sciences of Shooshtar Islamic Azad university 2012;6(18):41-60.

10 Social health status of youth in Naqadeh and the effective factors on it Mahnaz Solhi: PhD. Associate Prof., Department of Health Services and Health Education, School of Health, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. Mansour Amini Naghadeh: Msc, lecturer in Naghadeh Payame Nour University, Naghadeh, Iran. Seyyed Fahim Irandoost: PhD Candidate in Health Education and Health Promotion, School of Health, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran (*Corresponding author). Abstract Background and Objectives: social health refers to the individual evaluation and cognition of his/her performance in society and the quality of his/her relationships with other people, relatives, and social groups as a member of them. When a person is eligible for the social health, he/she can do its activities and social roles at the standard level and feel conjunction with the society and social norms. The aim of this study is determining the social health status of years youth of Naqadeh city and the effective factors on it. Materials and Methods: in this cross-sectional and descriptive-analytic study that was conducted in 2014, 400 people participated which were selected by simple random sampling method. The data collection tools include demographic specifications form, Keynesian social health standard questionnaire, and quality of life (WHOQOL_BREF), and communication skills. Data were analyzed by SPSS (20) software and by descriptive and analytic statistical tests. Results: the social health average score was 97/1 among the studied youth and it was moderate. There were observed the statistical significant correlation between social health and communication relations (p=0.001), leisure time (p=0.001), and quality of life (p=0.001) variables. Besides, social health had significant correlation with age (p=0.001) and education (p=0.02) variables. Conclusion: the social health is not desirable among the studied youth and designing and performing the promotion interventions are offered with an emphasis on age, education, communication skills level, the way of spending leisure time, and their quality of life. Key words: social health, quality of life, communication skills, leisure time, youth

11